Evvelce   zaman Türk yurdunda  insanlar  ulu bir taşın  etrafında toplanırlar, taşa  taparlar  ve   ortak kararlar alırlarmış.  Ortak karar aldıkları için de aralarında birlik oluşurmuş.  Çinlilerle girdikleri her mücadeleyi de kazanırlarmış.  Bakmış ki  Çinliler  birlik olan Türkleri yenemeyecekler,  düşünmüşler taşınmışlar biraz da kaşınmışlar ve  ince bıyıklı seyrek sakallı çin bilgelerinin aklına  bir cin fikir  gelmiş.  Dost  gibi  yaklaşmışlar Türklere ve demişler ki  güzel kızlarımızı gönderelim şu sizin güzel ve ulu taşınızı  temizlesinler parlatsınlar.......  Bu fikir bizimkilerin çok hoşuna gitmiş.  Güzel  Çinli kızlar  başlamışlar üzüm sirkesi ile bizim taşı parlatmaya  bir gün beş gün derken bizim ulu  taş sirke asidi ile başlamış küçülmeye  ve  sonunda taşınabilecek boyutlara gelince Çinliler çalmış bizim taşı. Sonrası malüm : birlik bozulmuş , yenilmiş bizimkiler Çinlilerin bilgeliği ve sinsiliği birkere daha  perişan etmiş bizimkileri.....  O günden sonra öğrenmişler  bizimkiler asidin  taşı erittiğini   ve  anlatmışlar bu hikayeyi balalarına  bilsinler de aynı hataya düşmesinler diye. Zira  tarih tekerrürden ibaret........